Bu sene biraz geç gidebildim Emirgan Korusuna. Nisan ayının neredeyse sonuna geldiğimiz için de laleler canlılığını yitirmişti. Kimilerinin üzerine basılmış, kimileri çürümeye başlamış ve birçoğu boynunu bükmüştü. O yüzden çok fazla fotoğraf çekemedim. Ama en azından makro özelliği de bulunan yeni lensimi deneme fırsatım oldu.
Benim gibi laleleri görmeyi son ana bırakan yüzlerce kişi varmış meğer. Park o kadar kalabalıktı ki sanki İstanbul ve yakın çevredeki herkes bugünü seçmişti parka gitmek için.
Herşeye rağmen rengarenk lalelerle geçirdiğim birkaç saat bana mutluluk verdi ve bazı güzel kareler yakaladım.
İyi seyirler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder